Eski İsviçre Konfederasyonu Bayrağı (1291-1798)
Eski İsviçre Konfederasyonu, 14. yüzyılda kanton denen küçük bağımsız devletlerin oluşturduğu en eski İsviçre Konfederasyonudur.1291 yılında Uri, Schwyz ve Unterwalden kantonlarının oluşturduğu üç orman kantonu temsilcileri bir Federal Beyanname altına imza attı.
Beyanname'ye imza atan taraflar, o zamanlar Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu’nda Avusturya Düklüğünü elinde tutan Habsburg hanedanının hükmüne karşı çıkabilmek için birleşmeyi taahhüt ediyorlardı.
Bu federasyon kantonları imparatordan, imparatorluk içinde otonom olduklarını garantileyen gösteren bir belge de almıştı.
Ancak iktidar Habsburg hanedanının eline geçince bu otonomiyi kabul etmeyen Habsburglar yeni federasyona karşı saldırıya geçti.
15 Kasım 1315 günü Morgarten Çarpışması’nda Habsburg ordusunu yenen İsviçreliler, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu içinde İsviçre Konfederasyonunun varlığını güven altına aldılar.
1499'daki Swabian Savaşı'ndan sonra konfederasyon de facto olarak Kutsal Roma İmparatorluğu'ndan bağımsızlık kazandı.
1789 yılında Fransız Devrimi orduları İsviçre’yi işgal ederek zorla yeni bir anayasayı uygulattırdı.
Bu anayasa ile ülkenin hükümeti merkezileştirildi, kantonlar ortadan kaldırıldı ve Konfederasyon yıkıldı.
Yıkılan bu konfederasyonun kısa süreli Helvetia Cumhuriyeti kuruldu.
1353 yılına gelindiğinde ilk birleşen üç kantona ek olarak Glarus ve Zug kantonlarıyla Lüzern, Zürih ve Bern şehir devletleri de birliğe katılarak 15. yüzyıla kadar varlığını sürdüren (Zürih bir toprak anlaşmazlığı nedeniyle 1440 yılında konfederasyondan atılmıştır) ve sekiz eyaletten oluşan "Eski Federasyonu" kurdular.
Bu birlik sonraki yüzyıllarda yeni katılımlarla daha da büyüdü.
1470’lerde Bourgogne dükü I. Charles’a karşı kazandıkları zaferler ve İsviçre paralı askerlerinin başarılarıyla federasyonun hem gücü hem de zenginliği arttı.
İsviçre kantonları sıralaması yapılırken geleneksel olarak, şehir devletlerini takiben kurucu kantonlar ilk sekiz "Eski Kanton" olarak önde anılır.
1481 yılından sonra federasyona katılan diğer kantonlar tarih sırasına göre dizilir.
Kutsal Roma Cermen İmparatoru I. Maximilian’a karşı İsviçrelilerin 1499 yılında Svabya savaşında kazandığı zafer sonucunda, İsviçre, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu’ndan ayrılıp de facto bağımsızlığını kazanmıştır.
1506 yılında II. Julius, günümüzde hâlâ Vatikan’ı koruyan İsviçreli Muhafızları işe aldı.
Federasyonun genişlemesi ve ilk savaşlarda elde edilen yenilmezlik ünü 1515 yılında Marignano Çarpışması’ndaki İsviçre yenilgisi ile ilk kez durakladı.
Bazı kantonlarda Huldrych Zwingli’nin Reformunun başarılı olması 1529 ve 1531 yıllarında kantonlararası savaşların (Kappeler Kriege) çıkmasına neden oldu ve İsviçre Katolik ve Protestan kantonlar şeklinde bölündü.
Çatışmalarda Protestan birlikleri çözüldü be katolikler birçok kantonda kontrolü ele geçirdiler.
1531'de yapılan barış anlaşmasından sonra bazı kantonlarda protestanlar ve katolikler aynı kiliselerde ibadet etseler de Katolikler 7 kanton ile 2 yarım kantonda iktidarda iken Protestanlar ancak 4 kanton ile 2 yarım kantonda kontrol sahibi olabildiler.
1648 yılında Westfalya Barış Antlaşması ile Avrupalı ülkeler İsviçre’nin Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu’ndan ayrılmasını ve tarafsızlığını tanıdı.
Aristokrat ailelerin artan otoriteryanizmi, 30 Yıl Savaşları sırasında ortaya çıkan ekonomik krizle de birleşerek 1653 yılında İsviçre köylü savaşlarına yol açtı.
Bu çatışmaların arka planında yine Katolik-Protestan çatışması vardı ve kantonlar arasında anlaşmazlığın devam etmesi üzerine 1656 ve 1712 yıllarında Villmergen Çarpışmaları ile karşılıklı şiddet devam etti.3
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
muzafferbadem@hotmail.com