Samegrelo Bölgesi, kuzeyden Svaneti, doğudan İmereti, güneyden Rioni nehri, batıdan Karadeniz, kuzeybatıdan Samurzakan toprakları ile çevrilidir. Samegrelo’nun başkenti Zugdidi’dir. Zugdidi Odişi vadisinde, Çhouşi Irmağının iki yanında yer almaktadır. Zugdidi’nin şehirleşmesinde, bölgenin son yöneticisi Davit Dadiani ve eşi Ekaterina Cavcadze’nin rolleri çok büyüktür. Birçok bitki çeşidini bünyesinde bulunduran büyük egzotik bahçe oluşması Ekaterina Cavcadze sayesinde olmuştur. XIX yüzyıla ait iki Dadiani (Dedopliseuli ve Niko) saraylarında bulunan etnografi müzelerinin önemi büyüktür.Bu müzelerin önünde botanik bahçesi bulunmaktadır. Mimari eserler arasında Dadiani ve Matshvarkari kiliseleri dikkat çekmetedir. Tarihi kaynaklara göre Pazisi, günümüzde Poti şehri, antik dönemden beri Gürcistan’ın liman şehri görevini yürütmektedir. Poti şehri Paliostomi Gölü, Rioni Irmağı ve Karadenizle doğru orantılıdır. Samegrelo bölgesin de bir çok tatil yeri vardır. Bunlar arasında Lebarde, Maltagva, Menci, Nakalakavi, Skuri, Tsaişi ve Anaklia gösterilebilir. Samegrelo toprakları “Tskhenis Tskali” ile “Samurzakano” arasında geniş bir ova oluşturur. Kuzey yönünde ise alçak tepeler görülür. Düzlükler sık tropik ormanlarla kaplıdır. Kuzeydeki Leçkhumi vilayeti dağlık araziden oluşur. Samegrelo ormanları bir çok kuş çeşidinden yoksundur. Buranın rutubetli havası kuş türlerine ağır gelmektedir. Karadeniz kıyı boyları düz araziden oluştuğu için deniz rüzgarlarına açıktır. Bu rüzgarlar yağmur bulutlarını kara içlerine kadar taşırlar. İklim bu yüzden yağışlı ve nemlidir. Bazen bir ay boyunca birkaç günden fazla güneş görmek olanaksız olur. Samegrelo, akarsuları yönünden çok zengindir. 2441 adet küçüklü büyüklü ırmak bulunmaktadır. En uzun ırmakları, Hobistskali, Tehuri, Abaşistgali, Rioni, Tskhenis Tskali ve Enguri’dir. Çok eskiden Karadeniz’e bağlı olan Paliastomi, zamanla ayrılarak göl halini almıştır. Poti şehrinin yakınlarında ve Karadeniz’e 2 km uzaklıktadır. Gürcistan bölgeleri içinde Samegrelo halkın sık oturması açısından ikinci büyük bölgedir. Bu bölgede 365 yerleşim yeri bulunur. Bunlardan 9 şehir, 356 köy yer almaktadır. Tarımda geleneksel ve başlıca dalları şunlardır, Çaycılık, turunçgiller, mısır, üzüm bağcılığı, sebze, hayvancılık. Bölgenin hemen hemen tamamında çay bahçeleri bulunmaktadır. Bölgenin nemli ve ılıman ikliminden turinçgiller ailesin bağlı olan, mandalina, limon ve portakal yetişmektedir. Mısır kültürü Samegrelo için en önemli ve geleneksel kültürler arasında yer almakta ve “Beyaz Acameti” ve “Sarı Abaşa” çok verimli tür olma özeliklerine sahiptir. Üzüm bağcılığının Gürcistan’da çok eskiye dayanan gelenekleri vardır. Uygun iklim şartları ve çiçekli bitik türlerinin zengin olması, uzun hortumla gürcü arı cinsi megrel arısının oluşumunu sağlamıştır. Dünyanın 60 kadar ülkesine ana arı sağlanmaktaydı.
Megreller, Gürcü toplulukları arasında en eski topluluklardan biridir. 2-3 bin yıl öncesine ait konuştukları dili günümüze kadar korumayı başarmışlardır. Bu dile Megrelce veya Zanuri dili denmektedir. Yukarı Svaneti Bölgesi, Samegrelo’nun kuzeyinde, Kafkas zirvesi Elbruz’a yakın yamaçlarda bulunmaktadır. Doğusunda ve kuzeyinde sürekli karlarla örtülü Elbruz dağlarları Svaneti’yi yukarıdan seyreder. Güneydoğusunda Raça, güneyde Samegrelo, batıda Samegrelo’nun Samurzakano bölgesi yer alır. Uzun ve yoğun karlı kış aylarında bu bölgenin dünya ile ilişkisi kesilir. Buradaki doğa harikaları yabancı seyyahları büyüler, onlarda unutulmaz anılar ve izlenimler bırakır. Zikzaklı yolları sağdan, soldan gölgeleyen ulu ağaçların oluşturduğu karanlık galeri uzar gider. İğne yapraklılardan şimşir, kestane, kayın ve ismini bilmediğimiz binbir çeşit ulu ağaçlar yol bolunca insanlara eşlik eder. Svaneti, eski Kolheti krallığının bir parçası iken, daha sonraki periyotta ise feodal Gürcistan’ın bir parçası olmuştur. XIX yüzyılın başlarında Svaneti Bölgesi üç parçaya ayrılmıştır. Enguri Irmağının batısında, Bali boynunun aşağısına Balskvemot Svaneti(Sadadeşkeliani), Enguri Irmağının doğduğu doğusunda bulunan bölgeye Tavisupali Balszemot Svaneti deniliyordu. Sadadeşkeliani ve Tavisupali Svaneit birlikte günümüzdeki Mestia toprakları içinde yer almaktadır. Ünlü coğrafyacı Strabon Svanları, Soane olarak anar ve yaklaşık olarak yaşadıkları yer olarak bugünkü Svaneti’yi gösterir. Sovyet döneminde 1930’lara değin Svanlar ve Megreller ayrı gruplar olarak kabul edilmiş, bu tarihlerden itibaren Kartveliler içinde sayılmışlardır. Svanlar, 4-6. yüzyıllarda Hıristiyanlığı benimsemişlerdir . Pagan inancına özgü bazı gelenekleri sürdüren Svanlar, Gürcüstan’ın koruyucusu Aziz Giorgi’yi en kutsal aziz kabul ederler. Svanlar, kan gütme gibi pek çok eski geleneği sürdürürler. Küçük aileler biçiminde yaşarlar ve koca ailenin reisi sayılır. Bunun yanı sıra Svanlar kadınlara büyük saygı gösterirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
muzafferbadem@hotmail.com