Tacikistan, eski Sovyet Cumhuriyetleri arasında kişi başına GSYİH’si en düşük olan ülkedir. Ülkenin ekonomisi tarıma dayalıdır. Ancak her ne kadar Tacikistan’ın toprakları tarıma elverişli ve su kaynakları da diğer Orta Asya ülkelerine göre oldukça bol olsa da, halkın refah seviyesini yükseltmek konusunda yeterli olamamaktadır. SSCB zamanında Tacik topraklarının Moskova tarafından pamuk üretimi için kullanılmış olması nedeniyle büyük ölçüde pamuk ihracatına bağımlı bir ekonomi oluşmuştur. SSCB’nin dağılmasından sonra Tacikistan’ın ticareti büyük zarar görmüş ve merkezden gelen kaynak akısı ve sübvansiyonlar da durmuştur. Planlı ekonomiden Pazar ekonomisine geçiş yasal, kurumsal ve sosyal engeller nedeniyle oldukça yavaş bir şekilde ilerleyebilmiş, daha sonra iç savaş ve doğal afetler nedeniyle bu süreç durma noktasına gelmiştir. Siyasi istikrarsızlık nedeniyle uluslararası çevrelerin yardımları, krediler ve yabancı yatırım Tacikistan’a oldukça geç girmiştir.
Bağımsızlığın ilanı ile başlayan ve 1997 yılında sağlanan ateşkes ile sona eren iç savaştan Tacikistan ekonomisi büyük hasar görmüştür. Altyapı zarar görmüş, binlerce insanın yerlerinden olması nedeniyle pamuk üretimi azalmış ve Rus kökenli Tacik vatandaşlarının ülkeden kaçmaları nedeniyle önemli bir kalifiye işgücü kaybı meydana gelmiştir.
Tacikistan, halen makroekonomik istikrarı sağlamak ve özel sektörün geliştirilmesi için gerekli altyapıyı oluşturmak için çalışmakta ve bu çalışmalarının sonuçlarını da almaktadır. Son dönemlerde istikrar yönünde büyük adımlar atılmıştır. Pazar ekonomisine geçiş, özelleştirme, anayasal reformlar konularında gelişmeler sağlanmakta ve yatırım ortamı iyileştirilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
muzafferbadem@hotmail.com